ارتباط پروتز سینه و سرطان سینه در بیشتر پژوهشها عمومی با نسبت بروز استاندارد شده ۴۸/۰ و اسناد سازمان غذا و دارو آمریکا اثبات شده است. ارتباط پروتز سینه و سرطان سینه اغلب در آن است که ایمپلنتها به خصوص ایمپلنت سیلیکونی در زمان ماموگرافی موجب انسداد امواج میشود و تشخیص را دشوار میکند. ارتباط پروتز سینه و سرطان کارسینوم سلول سنگفرشی و سرطان لنفوم سلول بزرگ آناپلاستیک در قالب تورم، ایجاد توده و غده مشاهده میشود. در این مقاله از کلینیک جراحی تهامی با همه چیز در مورد امکان کاشت پروتز سینه و جلوگیری از سرطان آشنا میشوید.
آیا پروتز سینه باعث سرطان پستان می شود؟
مطالعات پیرامون ارتباط پروتز سینه و سرطان سینه نشان داده است که ایمپلنتها تنها در صورت داشتن سطح زبر موجب سرطان کارسینوم سلول سنگفرشی و سرطان لنفوم سلول بزرگ آناپلاستیک با علائم تورم سینه، توده، درد، تغییرات پوستی یا تغییر در شکل سینه میشود. تا فوریه ۲۰۲۵، بیش از ۴۵۰ مورد مشکوک یا تأیید شده BIA-ALCL در ایالات متحده گزارش شده است. در حالی که بیشتر مطالعات بر اختلالات بافت همبند متمرکز هستند، طیف وسیعی از اختلالات ایمنی نیز وجود دارد ک موجب سرطان میشود.
همچنین زنان دارای پروتز سینه در هنگام تشخیص سرطان سینه، پیشآگهی بدتری نسبت به زنان بدون ایمپلنت دارند. همچنین باید توجه داشت که ایمپلنتهایی با پوشش فوم پلی یورتان که میتواند تولوئن دی آمین به عنوان یک ماده سرطان زای ثابت شده در تستهای حیوانی را افزایش دهد.
نگران اثرات سرطانزای پروتزها هستید؟ این عمل را باید در کلینیکهای معتبر جراحی زیر نظر پزشک متخصص انجام دهید. برای رزرو نوبت با مشاوران ما در کلینیک جراحی تهامی تماس بگیرید.
بررسی ارتباط پروتز سینه و سرطان سینه
پروتزهای سینه بهطور کلی با افزایش خطر ابتلا به سرطان پستان همراه نیستند. اما محققان بررسی کردهاند که لنفوم سلول بزرگ آناپلاستیک مرتبط با ایمپلنت پستان (BIA-ALCL)در اثر جراحی پروتز سینه با پروتز دارای سطح زبر رخ میدهد. برکل و همکارانش در پژوهشهای خود در مورد ارتباط پروتز سینه و سرطان سینه به طور قابلتوجهی خطر ابتلا به سرطان سینه نسبت به جمعیت عمومی با نسبت بروز استاندارد شده ۴۸/۰گزارش کردند. همچنین مطالعات در ایالات متحده در بازه ۱۹۷۷-۲۰۰۷ میلادی نشان داد که نرخ بروز سرطان سینه زنان در ایالات متحده در طی آن دوره به میزان قابل توجهی افزایش یافته است.
علائم سرطان سینه
عفونت، واکنش ایمنی یا حتی عوارض نادر مانند BIA-ALCLاز علائم اصلی سرطان سینه در اثر پروتز سینه هستند. ایمپلنت سینه میتواند تشخیص زودهنگام سرطان را با انسداد امواج در ماموگرافی دشوارتر سازد. اگر ایمپلنت دارید یا قصد انجام آن را دارید، آگاهی از خطرات نادر اما مهم مانند BIA-ALCL میتواند به تصمیمگیری بهتر کمک کند.
علائم | علت |
تورم غیرعادی و ناگهانی | بروز التهاب و عفونت، واکنش سیستم ایمنی به ایمپلنت یا گسترشدهنده بافتی |
توده یا تغییر در فرم سینه | تشکیل بافت اسکار در اطراف ایمپلنت، رشد غیرطبیعی بافت |
درد مداوم یا متناوب در سینه و اطراف آن | آسیب به اعصاب در حین جراحی و فشار ناشی از انقباض بافت اطراف ایمپلنت |
بثورات یا التهاب پوستی در ناحیه سینه | عفونت باکتریایی یا قارچی |
سفتی سینه یا ایجاد بافت اسکار جدید | فرآیند طبیعی ترمیم زخم پس از جراحی |
تجمع غیرطبیعی مایع در اطراف سینه | عفونت یا التهاب |
ریزش مو غیرمنتظره | استرس ناشی از جراحی و فرآیند بهبودی |
تصمیم به پروتز سینه دارید اما نمیدانید موجب سرطان میشود یا خیر؟ برای دریافت پاسخ پرسشهای خود در مورد ارتباط پروتز سینه و سرطان سینه با مشاوران کلینیک جراحی تهامی تماس بگیرید.
آیا ارتباط بین پروتز سینه و سرطان تایید شده است؟
مطالعات سازمان غذا و داروی ایالات متحده ارتباط پروتز سینه و سرطان سینه را اثبات کرده است. یک سطح بافتدار سطحی است که به جای صاف، خشن باشد. آیا دارای پروتز سینهای هستید که دارای سطح بافتی هستند؟ خطر ابتلا به BIA-ALCL در این مورد افزایش مییابد. BIA-ALCL در کنار ایمپلنت سینه، در بافت اسکار اطراف ایجاد میشود؛ اما در خود سینه نیست.
محققان تاکنون اثبات نکردهاند که آیا چیزی که ایمپلنت با نمک پر شده است نظیر سالین یا سیلیکون موجب سرطان میشود یا خیر. ایمپلنتهایی که دارای پوستههای بیرونی بافتدار هستند، اغلب بیشتر موجب بروز سرطان میشوند. در سال ۲۰۱۹، سازمان غذا و داروی آمریکا به دلیل خطر BIA-ALCL مدلی از پروتزهای سینه را از بازار جمعآوری نمود. تورم سینه، توده، درد، تغییرات پوستی یا تغییر در شکل سینه از علائم اصلی بروز سرطان سینه مرتبط با پروتز است.
کارسینوم سلول سنگفرشی
کارسینوم سلول سنگفرشی را میتوان نوعی از سرطان سینه دانست که با ایمپلنت پستان (BIA-SCC) نیز مرتبط است. BIA-ALCL در بافت اسکار اطراف ایمپلنت ایجاد میشود. اما تاکنون پزشکان و محققان نتوانستهاند علت بروز آن را بهطورکامل تشریح نمایند. شایعترین علائم سرطان سینه تورم مداوم، بزرگ شدن غدد لنفاوی زیر بغل و توده یا درد در ناحیه ایمپلنت سینه است. این یک نوع نادر از سرطان سیستم ایمنی (نه سرطان سینه) است که در اطراف ایمپلنتهای پستانی ایجاد میشود.
لنفوم سلول بزرگ آناپلاستیک
لنفوم سلول بزرگ آناپلاستیک یا همان (ALCL) نوعی سرطان سینه است که سازمان غذا و داروی ایالات متحده به ارتباط آن با پروتز سینه اشاره کرده است. ALCL یک سرطان نادر سیستم ایمنی است. این بیماری زمانی که با هنگامی که به پروتز سینه مرتبط می شود به نام لنفوم سلول بزرگ آناپلاستیک شناخته میشود.
این سرطان به عنوان لنفوم غیر هاجکین شناخته میشود. پزشکان بیان داشتهاند که از هر ۵۰۰۰۰ زنی که ایمپلنت دارند، ۱ نفر به این بیماری مبتلا میشود. ALCL در مایع اطراف ایمپلنت یا در کپسول بافتی (پوسته فیبروزی که بدن اطراف ایمپلنت تشکیل میدهد) رشد میکند.
عوامل موثر بر جلوگیری از سرطان پستان
ارتباط پروتز سینه و سرطان سینه توسط سازمان غذا و دارو ایالات متحده آمریکا اثبات شده است. مطالعات پیرامون ارتباط پروتز سینه و سرطان سینه نشان داده است که در افراد با پروتز سطح زبر احتمال سرطان سینه بیشتر است. پروتز سینه و سرطان کارسینوم سلول سنگفرشی و سرطان لنفوم سلول بزرگ آناپلاستیک نیز دارای ارتباط مستقیمی هستند و ایمپلنتها میتوانند خطر سرطان را افزایش دهند. برای آن که از خطر بروز سرطان در امان بمانید این جراحی را در کلینیک تهامی زیر نظر پزشکان معتبر مجموعه انجام دهید.
- کنترل وزن به کمک تغذیه مناسب و فعالیتهای ورزشی
- مصرف غذاهای غنی از فیبر و آنتیاکسیدانها مانند میوهها و سبزیجات
- بهبود وضعیت جسمی و روحی با فعالیت بدنی
- ترک سیگار در جهت بهبود سلامت عمومی
- شیردهی به نوزاد جهت کاهش خطر ابتلا به سرطان سینه
- پرهیز از مصرف قرصهای ضدبارداری
- پرهیز از هورموندرمانی برای تسکین علائم یائسگی
- بررسیهای منظم با ماموگرافی
- استفاده از پروتزهای با سطح صاف بهجای پروتزهای زبر
سرطان سینه در اثر ماستکتومی
بانوانی که در طی جراحی ترمیمی پس از ماستکتومی از گسترش دهندههای بافتی استفاده میکنند، احتمال بیشتری دارد که به بیماری لنفوم سلول بزرگ آناپلاستیک یا همان (ALCL) مبتلا شوند. بسیاری از پزشکان پیش از قرار دادن ایمپلنت از گسترشدهندههای بافتی استفاده میکنند. این موجب آمادهسازی پوست و عضلات میشوند. این بافت زبر ممکن است باعث تحریک مزمن سیستم ایمنی شود که در برخی موارد به لنفوم منجر میشود.